Loes Adema (23) raakte zwanger op haar achttiende. Ondanks dat het ongepland was, bleef ze positief. Ze rondde haar HAVO af, woont samen met Nigel, de vader van zoontje Milo (4) en studeert om verloskundige te worden. Het hoopgevende verhaal van een tienermoeder.
Door: Suzanne Borghart
Was je zwangerschap gepland?
“Nee, al slikte ik de pil niet zorgvuldig. ‘Zwanger raken? Dat gebeurt mij niet’, dacht ik. Toen ik een periode heel vermoeid en misselijk was, vermoedden we wel iets. Ik deed een test maar die bleek negatief. De volgende dag begon ik zelfs te menstrueren, mijn vriend en ik vonden het zonde dat we geld hadden uitgegeven aan een zwangerschapstest, haha. Toch bleef ik me vreemd voelen, en een tweede test bevestigde wat we in eerste instantie vermoedden: positief. “
Wat gebeurde er toen met je?
“Die laatste test deed ik waar Nigel, mijn vriend, bij was. Ik begon ontzettend te huilen. Hij heeft me geknuffeld en gaf gelijk aan dat hij er samen voor wilde gaan. Bij mij heerste op dat moment vooral een soort paniek. Ik had geen idee wat ik wilde met deze zwangerschap. Dezelfde avond ben ik naar vriendinnen gegaan om erover te praten. We hebben samen gehuild en alle opties besproken.”
Toen moest je het nieuws nog aan je ouders vertellen. Hoe reageerden zij?
“De dag na de test had ik een begrafenis waar mijn moeder ook was. Ik had een lichtblauwe blouse aan, totaal niet gepast natuurlijk, en ik kwam ook nog veel te laat. Dat viel op. Na afloop zat ik bij mijn moeder thuis en vertelde ik haar dat ik zwanger was. Zij was achteraf een van de weinigen die mijn keuze niet probeerde te beïnvloeden: ‘Wat je ook beslist, ik sta achter je’, zei ze. Mijn vader en Nigels ouders waren vooral heel enthousiast. Dan zeiden ze dat ik niet hoefde te huilen omdat het alleen maar heel goed nieuws was. De steun van mijn familie maakte de keuze wel makkelijker.”
Nu hebben jullie een zoontje van 4 jaar, Milo, het is dus duidelijk welke keuze je hebt gemaakt.
“Ik zat met mijn stiefvader op de bank toen hij zei: ‘Loes, wij weten beide wel wat jij wilt.’ Toen wist ik dat ik het kindje wilde houden. ‘Jij wilt feesten, drinken en losgaan en dat kan niet met een kindje erbij’, vervolgde hij toen. Dat was dus duidelijk niet wat ik in gedachten had. Toch ben ik er door die vraag achter gekomen wat ik wilde. Toen hebben we een afspraak gemaakt voor de eerste echo.”
Heb je weleens spijt gehad van je beslissing?
“Als ik toen bewust had mogen kiezen, was ik niet zwanger geraakt. Toch heeft de komst van Milo mij veranderd in positieve zin. Tijdens mijn bevalling dacht ik: ‘Ik wil verloskundige worden.’ Daar studeer ik nu voor. Het moederschap heeft me laten nadenken over wat ik wil in het leven. Naast mijn diploma halen, hoort reizen daar ook bij. Dat zit er nu even niet in, maar dat doen Nigel en ik wel als Milo 18 jaar is, dan kan hij mooi op het huis passen!”
Naast je studie, werk je parttime, heb je een sociaal leven en zorg je samen met je vriend voor jullie kind. Dat is niet het stereotype van tienermoeders dat we vaak op TV zien.
“Klopt. Mensen kijken vaak TV om zichzelf beter te voelen: en ja, ik kijk ook weleens naar programma’s als ‘Teen Mom’. Het draagt bij aan een stereotype. Ik was ook een losbol voordat ik zwanger raakte, maar ik denk dat ik nu wel heb bewezen dat het me goed afgaat. Ik ben er nog niet: pas als ik mijn diploma op zak heb, voelt het alsof het is gelukt. Maar ik ben altijd heel positief ingesteld, en daarnaast ben ik geen thuiszit-moeder. Er zullen weleens mensen zijn die denken: zij brengt haar kind wel heel veel weg. Maar zij kennen onze werkschema’s niet, en bovendien vindt Milo het juist super leuk om ergens te logeren. Daardoor kan ik ook andere leuke dingen blijven doen.”
Wat zou je andere jonge moeders willen meegeven?
“Het kan goedkomen. Ja, je omgeving praat misschien achter je rug over je als je jong zwanger raakt en je vriendengroep wordt kleiner. Maar dat laatste is alleen maar heel positief: de vrienden die er echt toe doen, blijven bij je. Probeer positief te blijven en investeer ook in jezelf. In mijn geval betekent dat het afmaken van mijn studie en tijd maken om vrienden te zien. Hetzelfde geldt voor mijn vriend. We zijn ouders, maar we zijn ook gewoon 23-jarigen die er zo nu en dan op uit willen.”
