Stel; Je vriend wordt voor zijn werk geplaatst op Curaçao. Je zegt je baan op en vertrekt samen voor vijf jaar naar de zon. Je wordt verliefd op het eiland, gaat aan de slag met freelance klussen – want het kan niet altijd vakantie zijn – en geeft aandacht en liefde aan de vele zwerfhondjes die het eiland helaas telt. Het is het verhaal van Esmeralda Tan-A-Kiam (26). Zij vertelt hoe ze haar draai vond nadat ze Amsterdam verruilde voor Curaçao.
Door Eline Vedder
Hoe begon dit avontuur?
“Via Lars zijn werk konden we voor drie jaar in Curaçao wonen. Dit was al heel lang iets wat we wilden doen, maar toch twijfelde ik heel even. Ik had een hele leuke baan, geweldige collega’s en een hart voor het bedrijf. Zelf had ik het eiland nog nooit bezocht. Maar mede door de vele positieve verhalen over Curaçao wist ik dat het allemaal wel goed zat. En dat bleek te kloppen! We hebben van drie jaar vijf jaar kunnen maken.”
Was er tijd om eerst te relaxen?
“We hebben een week de tijd genomen om het eiland te leren kennen, rond te rijden en mensen te ontmoeten. We zijn beide sociaal en maken makkelijk contact. Lars kende al mensen van zijn werk, ik leerde via hen ook nieuwe mensen kennen. Binnen no-time gingen we met nieuwe vrienden de happy hours af en stonden we op gezellige barbecues. In de tweede week zijn we aan de slag gegaan en kwamen de verantwoordelijkheden om de hoek kijken. Vergis je niet, wat in Nederland gebeurt, moet hier ook. En er moet geld verdiend worden. Lars begon met werken en ook voor mij was het tijd. Op zoek naar een baan.”
Vertel, waar heb je die gevonden?
“Vanuit Nederland ging het zoeken heel moeilijk. Door de afstand wist ik niet waar ik mij fijn bij voelde. Pas hier ben ik gaan zoeken naar vacatures. Ik merkte snel dat de opties op een eiland beperkter zijn dan in Amsterdam. De salarissen liggen hier heel laag, dus het is extra belangrijk dat ik het werk heel leuk vind. Door goed in te schatten waar ik mij fijn bij voel, kon ik uiteindelijk terecht als recruiter voor een Nederlands bedrijf dat hier een kantoor opende. Daar kreeg ik naast mijn werkzaamheden de kans om met marketing aan de slag te gaan. Ik wilde er iets creatiefs bij doen en ben op zoek gegaan naar opdrachtgevers. Als freelance content creator schrijf ik daarnaast voor online kanalen zoals Dolfijn.go en andere websites op Curaçao, Bonaire en Aruba. Super leuk.”
Maar daar bleef het niet bij?
“Nee, zeker niet. Wanneer we teruggaan naar Nederland – wat gelukkig nog een tijdje duurt – wil ik geen gat in mijn cv hebben. Het is belangrijk om mijzelf te ontwikkelen en uit te dagen. Ik was steeds meer bezig met social media en wilde hier meer uithalen. Instagrammen is een uit de hand gelopen hobby geworden. Ik wil alles op de foto zetten waar ik gelukkig van word. Dat kan gerust elke dag een palmboom zijn, die zullen nooit vervelen! Maar er kan nog zo veel meer mooie content gemaakt worden hier. Ik ga nu vaak op pad om een bepaald beeld te realiseren voor @Es.Elsewhere. Wat ik te weten kom over sociale media, kan ik weer toepassen in mijn andere werk.”
Heb je nog andere nieuwe hobby’s?
“Vanaf Curaçao zijn we zo landen waar we vanuit Nederland niet zomaar kwamen. Daar moeten we gebruik van maken. We zijn al naar Cuba, Peru, Panama en Guatemala geweest. Binnenkort vliegen we naar Colombia. Voor Curaçao draaide vakantie om de zon en het strand. Tegenwoordig zijn we op vakantie veel actiever. Na een tijdje verlang ik alweer naar huis. En thuis is dan geen Amsterdam of Nederland, maar ons huis hier, op Curaçao.”
Zijn er dingen tegengevallen?
“Je kijkt je ogen uit naar de palmbomen en prachtige stranden, maar helaas zie je over het hele eiland ook iets wat mij aan mijn hart gaat. Dat zijn zwerfhondjes. Het is een groot probleem en doordat ze niet gesteriliseerd worden neemt het alleen maar toe. We zien ze vaak naast de weg, dan moet ik stoppen om voor ze te zorgen en water te geven. Kijken waar hun moeder is. We helpen bij Carf, een foundation die opkomt voor dieren, met de zorg voor zwerfhonden. We nemen de hondjes regelmatig mee op pad. Dat doen we bewust samen. Onze liefde voor honden is op dit eiland gegroeid. We hebben ook ons eigen hondje. Noah is door ons geadopteerd en er is een ding zeker: over drie jaar gaat hij met ons mee terug naar Amsterdam!”
Ben je zelf veranderd?
“In Nederland was ik een echt stadsmens. Amsterdam staat voor drukte, langs elkaar heen leven. Curaçao staat voor mij voor rust. Ondanks een werkdruk kan ik nu ergens de tijd voor nemen. Je zegt wel vaker tegen jezelf dat je rustig aan moet doen, maar het besef dat haast zo’n groot effect op je kan hebben, kwam door ons leven hier. Vorig jaar mei waren we in Amsterdam en ik merkte dat ik meteen weer meeging in de drukte. Dan moet ik mijzelf herinneren aan de Curaçaose manier van leven, ik merk dat dat veel gezonder is. Het helpt ook dat je hier veel buiten bent, alles is lichter en mooier, het eten smaakt beter. Dit is hoe het leven hoort te zijn.”
En nu zijn jullie al twee jaar verder, bijna op de helft. Zijn jullie al eiland-moe?
“Nog lang niet. Curaçao is klein in oppervlakte, maar zo groot als je het zelf maakt. Er zijn nog zo veel plekken om te ontdekken. We hebben zelfstandig hier iets opgebouwd en dat maakt ons heel gelukkig. De afgelopen twee jaar heeft Curaçao mijn hart gestolen, de komende drie jaar verwacht ik niet anders. Aan teruggaan wil ik nog niet denken."
