Een langeafstandsrelatie, de meeste vrouwen en mannen moeten er niet aan denken maar volgens Janneke Giliam uit Leeuwarden zitten er ook veel voordelen aan. De 22-jarige Friezin ontmoette haar eerste en grote liefde, een Fransman, toen ze een half jaartje in Seoul zat voor haar studie. “Ik was mijn hele leven al vrijgezel, dus ik had dit echt niet zien aankomen”, lacht ze hardop.
Jullie ontmoette elkaar al op de eerste schooldag. Was het meteen raak?
“Nee joh, zo snel gaat dat niet bij mij. Ik vond Francois een aardige jongen maar ik had niet meteen interesse in hem. Daar was ik trouwens ook helemaal niet mee bezig. Ik wilde me vooral op mijn studie en mezelf focussen. Pas toen ik aangeschoten op een feestje was en zin had om met iemand te zoenen, dacht ik: hij is wel de beste optie. Gewoon voor één keertje. Vanaf toen zijn we gaan daten.”
Vond je het niet een beetje tricky om met iemand die zo ver weg woont te gaan daten?
“Na een paar dates waarschuwde mijn kamergenootje mij: “Je gaat hem écht leuk vinden hoor, pas maar op”. Ik kon daar alleen maar om lachen. Ik en verliefd worden? No way, ik ben hier vanwege de lol en een langeafstandsrelatie zag ik sowieso niet zitten. Dat gaat nooit werken dacht ik. Maar op een gegeven moment toen we elkaar steeds vaker zagen en na onze studie met onze vriendengroep gingen reizen was ik knetterverliefd. Het enige wat ik dacht was: kut, ik ga deze jongen nooit meer zien.”
En toen was het tijd om naar huis te gaan. Hij naar Frankrijk, jij naar Nederland. Hoe was dat afscheid?
“Dat afscheid was op Bali, na een paar weken reizen. Ik kan me nog tot op de dag van vandaag herinneren dat hij naar me toe kwam en tegen me zei: "zullen we het proberen? Een echte relatie?". Daar schrok ik nogal van want ik had me erop ingesteld dat een relatie op zo’n grote afstand echt niet zou gaan werken. Maar de gevoelens waren te heftig, dus we spraken af dat ik een keer naar Frankrijk zou komen om te kijken of dat gevoel er nog zou zijn. En dat was er. Sterker nog, we groeiden in die drie weken dat ik daar was nog dichter naar elkaar toe.”
Inmiddels reizen jullie al een paar maanden om de drie weken naar elkaar toe. Hoe bevalt dat?
“Dankzij Blablacar kan ik voor relatief weinig geld binnen een paar uurtjes in Parijs zitten, ideaal. Het reizen is dus niet zo’n probleem. De afstand zie soms ook wel als een voordeel. Als je smoorverliefd bent en in een relatie zit kan je jezelf helemaal verliezen. Ik ben gedwongen om mijn eigen leven te leiden en niet mijn hele leven om hem heen te bouwen. Dat vind ik wel chill.”
Wat maakt een relatie op afstand, behalve de afstand natuurlijk, anders dan een relatie waarbij mensen bij elkaar in de buurt wonen?
“Ik denk dat het langer spannend blijft. Elke keer is het weer super spannend om elkaar te zien en voel ik weer vlinders in mijn buik. Voor mij maakt dat het interessanter. Een ander voordeel is dat je de tijd die je met elkaar doorbrengt ook optimaal wil besteden. Eigenlijk ben je continu op date, of het nou voor drie of voor zes dagen is. Ook denk ik dat je in een langeafstandrelatie meer moeite voor elkaar doet. Als wij elkaar willen zien dan moeten we daar van alles voor aan de kant schuiven en echt tijd voor elkaar maken.”
Je ziet veel voordelen in een langeafstandsrelatie, maar kan je ook een groot nadeel noemen?
Het feit dat ik geen Frans spreek en hij geen Nederlands. Als we met vrienden zijn spreekt iedereen Frans en als we bij mijn familie zijn spreekt iedereen automatisch Nederlands. Dat is lastig voor ons beide. Grapjes maken in een andere taal is ook lastig zeg. Francois zegt wel eens: je bent helemaal niet grappig. Dan zeg ik: je moet mijn grapjes in het Nederlands eens horen, die zijn hilarisch. Op veel vlakken kan ik me in het Engels goed uiten, maar een grapje maken in een andere taal komt toch anders over.
En elke keer weer opnieuw afscheid nemen lijkt me ook best wel lastig?
“Ik ben er inmiddels wel een beetje aan gewend geraakt, maar leuk is het niet. Ik moet elke keer weer huilen en bij het afscheid nemen heb ik zo’n naar onderbuikgevoel. Ken je dat? Ik moet trouwens toegeven dat ik op sommige momenten, als ik verdrietig ben bijvoorbeeld, wel erg baal van de afstand. Hij is er altijd voor me, maar niet fysiek. En op zo’n moment mis ik die initmiteit wel heel erg.”
Heb je tips hoe je een relatie op afstand goed houdt?
“Als je ver van elkaar vandaan bent is het moeilijk om te weten hoe de ander zich voelt, dus wees zo open mogelijk en praat veel met elkaar. Ook moet je elkaar volledig kunnen vertrouwen. Voor een langeafstandrelatie moet je denk ik wel echt de juiste instelling hebben. Jaloezie en wantrouwen komen niet in mijn woordenboek voor. Ik ben heel nuchter en daar heb ik denk ik wel echt mazzel mee.”
Gaan jullie ooit samenwonen?
“Na onze studies willen we graag gaan samenwonen. Of dat in Parijs of in Nederland zal zijn, weten we nog niet. Alle opties staan open en we kijken wel waar het schip strandt.”
